จากใจเยาวชนผู้ร่วมกิจกรรมค่ายพัฒนาสมาชิก TO BE NUMBER ONE สู่ความเป็นหนึ่งรุ่นที่ 33

“ค่ายพัฒนาสมาชิก TO BE NUMBER ONE สู่ความเป็นหนึ่ง” เป็นค่ายที่เปิดโอกาสให้เยาวชนสมาชิก TO BE NUMBER ONE ทั่วประเทศ ทั้งในจังหวัดภูมิภาคและกรุงเทพมหานครได้สมัครเข้าร่วมกิจกรรม กำหนดจัดขึ้นเป็นประจำทุกปี ปีละ 2 ครั้ง โดยมุ่งเน้นการพัฒนาเยาวชนสมาชิก TO BE NUMBER ONEที่ได้รับคัดเลือกให้ได้รับการเสริมสร้างภูมิคุ้มกันทางจิตใจและพัฒนาไปสู่ความเป็นหนึ่งที่เหมาะสมกับตนเอง สมาชิกค่ายจะได้รับการฝึกฝนทักษะในการช่วยเหลือเพื่อนและผู้อื่นด้านการให้คำปรึกษา เรียนรู้เรื่องการพัฒนาบุคลิกภาพสำหรับวัยรุ่น ได้เข้าร่วมกิจกรรมพัฒนา EQ ซึ่งจะช่วยเสริมสร้างภูมิคุ้มกันทางจิตใจ ได้เรียนรู้และแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับเพื่อนสมาชิก มีโอกาสเข้าถึงกิจกรรมที่ทำแล้วตนเองและผู้อื่นเกิดความสุข ทำให้เกิดความภาคภูมิใจในตนเอง กล้าคิด กล้าทำ และกล้าแสดงออกอย่างมั่นใจ

โดย“ค่ายพัฒนาสมาชิก TO BE NUMBER ONE สู่ความเป็นหนึ่ง” ครั้งล่าสุด เป็นรุ่นที่33จัดขึ้นเมื่อวันที่ 12-17 ตุลาคม 2568 ที่ผ่านมา ณ เดอะไพน์ รีสอร์ท อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี หลังจากจบกิจกรรมค่าย มีตัวแทนเยาวชนสมาชิก TO BE NUMBER ONE ที่ได้ร่วมกิจกรรมค่าย มาร่วมบอกเล่าถึงความประทับใจและความรู้สึกดีๆที่ได้รับจากค่ายแห่งนี้...

นายธีระ แสนกล้า ประธานชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนจอมพระประชาสรรค์ จังหวัดสุรินทร์ เล่าว่า เมื่อก่อนตนเองยังไม่รู้จักโครงการ TO BE NUMBER ONE ว่าคืออะไร จนมีพี่ ๆ ประธานชมรม TO BE NUMBER ONE ได้มาชักชวนให้เข้าร่วมโครงการ ทำให้ตนเองเห็นว่า TO BE NUMBER ONE เป็นโครงการที่มีคุณค่า ไม่ได้มีแค่การเต้น แต่เป็นพื้นที่ที่เปิดโอกาสให้กับเยาวชนได้เข้ามาพัฒนาตัวเองทุกด้าน มองว่าการมาค่าย TO BE NUMBER ONE ครั้งนี้เป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่ เพราะเป็นค่ายที่ใฝ่ฝันอยากเข้ามากๆ อยากขอบคุณพี่เลี้ยงค่ายทุกคน ที่ดูแลอย่างดีตลอดระยะเวลาที่อยู่ในค่าย ได้รับถึงความรักความอบอุ่น คุณครูที่มาสอน สอนดีมาก ๆ อาหารที่นี่ก็อร่อยมาก ๆ กินอิ่มทุกมื้อ การมาค่ายทำให้ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ได้มีโอกาสพัฒนาตัวเองและได้แรงบันดาลใจในการทำความดีเพื่อที่จะเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับคนอื่น ได้รู้จักเพื่อนๆ ที่มาจากต่างโรงเรียนกัน เพื่อนๆทุกคนก็เป็นมิตรมากๆ

นายศิรวัฒน์ นิลสุวรรณ์ แกนนำชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนนาทวีวิทยาคม อำเภอนาทวี จังหวัดสงขลา เล่าว่าตนเองเป็นเด็กคนหนึ่งที่เติบโตท่ามกลางความท้าทายของชีวิต ครอบครัวพ่อแม่แยกทางกัน และต้องอาศัยอยู่กับญาติ ต้องเรียนและทำงานเพื่อแบ่งเบาภาระครอบครัวไปพร้อมกัน การตัดสินใจมาเข้าร่วมกิจกรรม TO BE NUMBER ONE CAMP รุ่นที่ 33 เป็นค่ายที่ตนเองตั้งใจอยากมาให้ได้ จึงยอมทิ้งงานถึง 9 วัน ถึงแม้รายได้จะได้มาไม่น้อย แต่คิดว่ากลับจากแคมป์ไป ตนยังสามารถหาได้อีก แต่ถ้าผ่านแคมป์นี้ไป อาจจะไม่มีโอกาสได้มาอีก เพราะเชื่อว่า นี่คืออีกหนึ่งเวทีที่จะช่วยเสริมสร้างพลังให้กับตัวเองให้เข้มแข็งมากยิ่งขึ้น และนำสิ่งที่ได้เรียนรู้ไปต่อยอดในชีวิตและในชมรม TO BE NUMBER ONE ของโรงเรียนได้ อยากขอบพระคุณทูลกระหม่อมฯที่ได้สร้างโครงการ TO BE NUMBER ONE ที่เปลี่ยนชีวิตของเด็กคนหนึ่งให้กลายเป็น “คนที่เห็นคุณค่าในตัวเอง” และพร้อมจะเป็นพลังเล็กๆ ที่ช่วยขับเคลื่อนสังคมไปในทางที่ดีขึ้นต่อไป

นางสาวพราววดี บุญชัยโย รองประธานชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนบางสะพานวิทยา จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เล่าว่าตนเองได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างจากการเข้าร่วมในโครงการ TO BE NUMBER ONE TO BE NUMBER ONE เปรียบเสมือนสนามแห่งการเติบโต ที่ได้ “ลองผิด ลองถูก ล้มและลุกขึ้น” ล้มเพราะความมั่นใจเกินเหตุ แต่ก็ลุกขึ้นได้ด้วย “กำลังใจจากเพื่อน พี่ ๆ และคุณครู” ในชมรมแห่งนี้ ได้เรียนรู้ว่า “การเป็นที่หนึ่ง ไม่ได้หมายถึงการเหนือกว่าใคร แต่คือการพัฒนาใจของเราให้ดีกว่าเมื่อวาน” TO BE NUMBER ONE สอนให้คิดเป็น ทำเป็น และเป็นคนที่มีหัวใจของผู้นำ จากคนที่คิดว่าตัวเองเก่งที่สุด กลายเป็นคนที่ “พร้อมรับฟังและแบ่งปัน” จากคนที่มุ่งไปข้างหน้าเพียงลำพัง ได้เรียนรู้ว่า “การเดินไปด้วยกัน” มันงดงามกว่ามาก 

และวันนี้ได้มีโอกาสมาเข้าร่วม ค่ายพัฒนาศักยภาพสมาชิก TO BE NUMBER ONE ครั้งที่ 33 ทำให้ตนเองได้เปิดโลก เปิดหัวใจ และเปิดมุมมองใหม่ ๆ ในทุกกิจกรรมที่เราได้เรียนรู้ร่วมกัน สัมผัสได้ถึง “พลังของความมุ่งมั่น ความอบอุ่นของมิตรภาพ และความศรัทธาในสิ่งดีงาม” ค่ายนี้ไม่ได้สอนเพียงให้เป็น “อันอันที่มั่นใจ” แต่สอนให้เป็น “อันอันที่เข้าใจและใส่ใจ” วันนี้รู้สึกภูมิใจที่ได้ใช้ความมั่นใจของตัวเองในทางที่ถูกต้อง มั่นใจที่จะช่วยเหลือผู้อื่น มั่นใจที่จะสร้างแรงบันดาลใจให้คนรอบข้าง และมั่นใจที่จะยืนอยู่ตรงนี้ในฐานะหนึ่งในครอบครัว TO BE NUMBER ONE

นางสาว ณัชณิชา ปราชญ์เปรื่อง ผู้จัดการศูนย์เพื่อนใจ TO BE NUMBER ONE โรงเรียนชลกันยานุกูล จังหวัดชลบุรี เล่าว่าเป็นครั้งแรกของตนเองที่ได้มาร่วมกิจกรรมแบบนี้ ตอนแรกก็ทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัว เพราะไม่รู้ว่าจะต้องเจอกับอะไร แต่พอได้มาอยู่ในค่ายจริง ๆ ความกลัวทั้งหมดก็หายไป เหลือไว้แต่ “ความสุข ความอบอุ่น และความภูมิใจ” ที่นี่ไม่ได้ให้แค่ความรู้จากกิจกรรมต่าง ๆ เท่านั้น แต่ยังสอนให้หนูได้รู้จัก “ตัวเอง” มากขึ้น ได้รู้ว่าหนูสามารถกล้าแสดงออก กล้าทำสิ่งใหม่ ๆ จากที่เคยไม่กล้าเต้น ไม่กล้าพูด ไม่กล้าแสดงออก ค่ายนี้ทำให้กล้าร้อง กล้าเต้น และกล้าที่จะเป็นตัวของตัวเอง 

ทำให้รู้ว่าตนเองถนัดอะไรไม่ถนัดอะไรได้เรียนรู้การใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ ได้ฝึกความมีวินัย ความรับผิดชอบ และการทำงานร่วมกับผู้อื่น ที่สำคัญที่สุดคือ ได้มิตรภาพดีๆจากเพื่อนๆ ที่มาจากทั่วประเทศ ทุกคนอบอุ่น คอยให้กำลังใจ และเป็นแรงบันดาลใจให้หนูพัฒนาตัวเอง ตนเองจะนำสิ่งที่ได้เรียนรู้จากค่ายนี้ทั้งความรู้ แรงบันดาลใจ กลับไปพัฒนาตัวเองให้เป็นเยาวชนที่ดีของสังคม เป็นคนที่รู้จักกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ และจะร่วมเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว “TO BE NUMBER ONE” ด้วยความรักและความภาคภูมิใจตลอดไป

นายวัชรวิทย์ สุดทัน แกนนำสมาชิกชมรม TO BE NUMBER ONE โรงเรียนแก่นทองอุปถัมภ์ สำนักงานเขตประเวศ กรุงเทพมหานคร เล่าว่าตนเองได้รับโอกาสหลายอย่างจากโครงการ TO BE NUMBER ONE โดยเฉพาะการได้เข้าร่วมกับทีม TO BE NUMBER ONE DANCERCISE ของโรงเรียน จากเด็กที่ร่างกายผอมแห้ง ขี้อาย ไม่สบายบ่อย และไม่กล้ามองหน้าใคร วันนี้ผมกลับกลายเป็นคนที่กล้ายืนอยู่ต่อหน้าผู้คนมากมาย เพราะ TO BE NUMBER ONE ไม่ได้แค่สอนให้ผม “เต้นให้เป็น” แต่สอนให้ผม “เห็นคุณค่าในหัวใจของตัวเอง” 

ขอขอบพระคุณคุณทูลกระหม่อมฯที่ทรงเมตตาสร้างศูนย์เพื่อนใจ TO BE NUMBER ONE พาราไดซ์พาร์ค ศรีนครินทร์ ซึ่งอยู่ตรงข้ามโรงเรียนของผม ศูนย์ฯแห่งนี้… เปรียบเสมือน “บ้านหลังที่สอง” ที่เปิดประตูให้เด็กอย่างผมได้เข้าไปเรียนรู้ เติบโตและค้นพบตัวเอง โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายแม้แต่บาทเดียว และขอกราบขอบพระคุณทูลกระหม่อมฯที่ทรงสร้าง “TO BE NUMBER ONE CAMP” ขึ้นมา ให้เด็ก ๆอย่างพวกผมได้มีโอกาสมาพัฒนาตัวเอง เรียนรู้ และต่อยอดแรงบันดาลใจจากโครงการอันทรงคุณค่านี้ เหงื่อทุกหยดที่ผมเคยหลั่ง ทุกก้าวที่ผมเคยล้ม มันไม่สูญเปล่า เพราะวันนี้ ผมได้ใช้ความรู้ที่เรียนจากศูนย์ฯ กลับมาช่วยครูออกแบบท่าเต้นให้กับน้อง ๆ ในชมรม ผมตั้งใจจะนำประสบการณ์อันมีค่าจากค่ายครั้งนี้ กลับไปบอกต่อ แบ่งปันสร้างแรงบันดาลใจให้เพื่อน ๆ ในโรงเรียนและชุมชน เพื่อให้พวกเขาได้รู้ว่า...“แม้เราเกิดมาในจุดเล็กๆ แต่เราสามารถยืนอย่างมีคุณค่าได้ หากไม่ยอมแพ้ต่อชีวิต”